Soms gebeuren er dingen die je anders nooit overkomen. Fiets ik van- morgen naar station Gouda en koop ik keurig een nieuw maandabon- nement voor de trein. Lopend naar het perron frommel ik de portomonee weer in mijn binnenzak en eenmaal boven blijkt de stoptrein van 07:51 er nog te staan. Een dubbeldekstrein deze keer. Leuk denk ik nog, ik ga boven zitten vandaag. Trap op, blauwe stoelen en gelukkig nog plaats genoeg. Dat verbaasde mij wel, want het was zojuist best nog druk op het perron. Goed, ik bekijk nog even mijn abonnement uit de automaat op gegevens en begin te lezen in de Spits van vandaag. Twee dames kleppen naast mij over het wel, maar vooral het wee van hun beide kinderen. Die blijken allebei in een ongezonde relatie te zitten waarover deze moeders zich zorgen lijken te maken. Hun oordeel lag al klaar en nu moesten ze het nog hun kinderen dui- delijk maken; dat ze maar beter die relatie kunnen beeindigen "want dat gaat toch van kwaad tot erger..." Genietend van de ruimte en rust, klinkt uiteindelijk dat we Rotterdam CS naderen. De conductrice loopt na de mededeling door mijn coupé en kijkt een beetje vreemd naar mij, althans dat denk ik achteraf. Want pas als ik opsta om uit te stappen zie ik dat ik de hele rit in de 1e klas heb vertoeft. Dat verklaarde meteen een heleboel! Gelukkig ontstond er geen ge- nânte situatie door een ongeldig kaartje en een boze conductrice die zegt; "wat denkt u wel..." Nee hoor, ik heb lekker rustig kunnen reizen vanmorgen. Laten we maar zeggen; dit was ter compensatie van de keren dat ik met een geldig treinkaartje de hele rit heb moeten staan.