Gisteren ontstond er een gesprek met mijn vrouw over vroeger. Vroeger, toen ik als jongen van 7 of 8 jaar oud met mijn eerste (blauwe) transistorradio in bed op zoek ging naar engelstalige radiostations op de middengolf. Wat was dat een spannend avontuur, zo zoeken over de frequenties en allerlei verre stations te ontvangen. Ik voelde toen een spanning alsof ik zelf aan het uitzenden was. Omdat ik in die tijd vaak op vakantie ging naar Engeland en dus heel goed wist hoe ver weg dat land is, was een engelse zender ontvangen heel bijzonder voor mij. Uiteindelijk bleef ik vaak hangen bij de meest populaire engelstalige middengolfzender: Radio Luxembourg. Grappig om te horen dat mijn vrouw ook vaak heeft liggen luisteren naar dit station dat tenminste populaire muziek uitzond. Radio Luxembourg is helaas ter ziele, maar wat waren dat mooie tijden. Mijn liefde voor het radiomaken en uitzenden was geboren en is nooit meer over gegaan. Nog even zette ik de knop van mijn wekkerradio op AM en schoof ik nog even langs de frequenties. Nog steeds leuk, maar niet meer zo spannend als 30 jaar ge- leden. Dan toch maar weer op FM gezet, zodat de wekker zou afgaan op het nieuws van 07:00 uur. Mijn vrouw lag intussen te slapen. Met een hoofd vol mooie herinneringen viel ik in slaap.