Kijk ik vanavond naar een deel van de televisie-registratie van Pinkpop en zie ik daar de Sugababes optreden. Nu weet ik dat er al hevige discussies zijn geweest of deze meidengroep wel thuis hoort op een festival als Pink- pop. Het antwoord is: Nee! Natuurlijk trekt hun optreden jonge mensen, en dat is wel toe te juichen, maar thuishoren in deze line-up, nou neuj. Wat mij echter wél opvalt (als ze er dan tóch zijn) is hun volume. Ik doel hier niet op het stemgeluid, maar op het wérkelijke "vleeschelijke" volume
van de dames, waarvan ik het mij toch anders had voorgesteld. Die blonde gaat nog wel, de zeer donkere nog nét, maar die meid er tussenin steelde de show met haar lage, lelijke jeans, met daarover haar volle buik, hevig schommelend on stage. Helaas dacht de cameraman regelmatig in te moeten zoomen op deze lustige vetrollen. Toch wil ik het niet veroordelen, al denk ik dat wanneer je jezelf tot publiek bezit maakt, je er ook goed uit moet zien. Misschien is hier sprake van een anti-depressiva-buikje, je hoort zo vaak dat zulke meiden eigenlijk helemaal niet happy zijn ondanks het grote succes.... pjuke. Een prozacje is dan snel voorgeschreven. Ach, ze deden het verder niet eens zo heel beroerd. Maar waar zijn die drie meiden die er ooit zo uitzagen?