Wakker worden op 2e paasdag betekent hier in het oosten des lands steevast een naar brandlucht ruikend huis. En wanneer je naar buiten gaat is dat nog 10 keer zo erg. Als het geen 2e paasdag zou zijn dan zou je hard op zoek gaan of en waar je huis in lichterlaaie staat (of die van de buren). Ik begreep pas sinds eergisteren, na Erik zijn posting, dat paasvuren alleen hier te vinden zijn. Vandaar die brandlucht dus.

Oh ja, gisteravond nog een mooie zonsondergang gezien:

Bij mijn ouders in de tuin zit een nest van een merel. Ze wisten al wel dat er eitjes in zaten, maar toen ik er een foto van wilde maken, bleken er al 3 jonge vogeltjes in te zitten.
Wat zijn ze toch lelijk, die vogelkuikens!!

Volgens oud Twents gebruik zijn er natuurlijk weer de jaarlijkse Paasvuren op 1e en 2e Paasdag. Helaas zijn we er dit jaar niet bij, misschien dat we volgend jaar weer met de kinderen naar een Paasvuur gaan. Dat zullen ze weer erg spannend vinden.

Op Paasvuur.nl vind je alle informatie over dit oude gebruik;
de geschiedenis, betekenis en ook een overzicht van de actuele vuren de komende Paasdagen.

Onderstaand bericht vond ik in mijn mailbox. Misschien wel nuttig om er melding van te doen.

Ter informatie!
Dit is een echte waarschuwing. Het gebeurt laatste tijd veelvuldig in Amsterdam e.o.
Opletten dus!!!! Fraude met Geldautomaten.....!

Deze geldautomaat ziet er in eerste instantie normaal uit. Maar....

Er is een simpele kaartlezer overheen geplakt. De extra kaartlezer leest de gegevens van je bankpas. Vervolgens krijg je gewoon contact met de geldautomaat en die vraagt om je PIN.

Dan hangt er soms een bakje met folders aan de zijkant van de automaat. Kijk naar het donkere vlakje onderin; dit is een mini camera! Deze camera zendt beelden uit via een zendertje over tientallen meters. Deze camera registreert de ingave van uw pincode! Je wordt gefilmd! Vanaf dit moment hebben de fraudeurs alle gegevens om je bankrekening te plunderen! Ze kopiëren de gegevens van je bankpas op een pseudopas en zo kunnen ze over jouw bankrekening beschikken met alle gevolgen van dien.

Zeker als baby te weinig aandacht gehad!

Gisteren de documentaire "Voor altijd verminkt" gezien op Net 5. Het ging over de 7-jarige Terri Calvesbert. Het lichaamsoppervlak van dit meisje is bij een brand, op 1-jarige leeftijd, voor 90% verbrand. Terri is de enige persoon in Engeland die zoveel brandwonden heeft overleefd.

Ik zat met verbazing te kijken hoe vrolijk en opgewekt ze haar dagen doorbrengt, alsof er niets aan de hand is. Ondanks dat ze haar leven lang ontzettend veel operaties moet ondergaan. Deze operaties worden steeds traumatischer naarmate ze ouder wordt. Door de brand heeft ze geen neus, vingers, en tenen meer. Ze heeft littekenweefsel over haar hele lichaam.

Ik vraag me af hoe het in de toekomst met haar zal gaan als ze eenmaal volledig beseft hoe ze er uitziet. Zal ze dan nog steeds zo vrolijk en opgewekt kunnen zijn?

"Windforce 11" haalde de 23ste plaats in de Top 40 in 1987. Nadieh, geboren op 7 september 1958 en overleden op deze dag in 1996. Dat zijn van die berichten die zó plotseling komen en die je dan ook bijna niet geloven kan. Op 5 april is ook overleden Kurt Cobain, hij werd 27 jaar.

Het zijn van die grappige dingen die je gewoon een keertje moet proberen. Typ je familienaam in en kijk waar in Nederland jouw naam voorkomt en waar de concentraties zitten. De namen Smit, Jansen en de Vries geven een nogal "geïnfecteerd" beeld.

Zoals hiernaast te zien valt dat met mijn naam nogal mee.

Probeer het zelf.

Via: Janaa Web-log.

Dit rijdt zojuist door onze straat met een bak herrie erbij met de aankondiging dat men dit weekend mee kan doen met de aktie: Kom in de Kas!Op de tuinbouwbedrijven worden talloze acti- viteiten georganiseerd. Kinderen kunnen zich bijvoorbeeld als een tomaat laten schminken, of een ponyritje maken om de kas. Ook kun- nen kinderen meedoen aan kleur- of ballon- nenwedstrijden, of ravotten op springkussens.

Onderweg naar huis in de metro. Plotseling een hevige woordenstroom en als ik uit het raam kijk staat er op het perron een jongetje van, ik schat, 6 jaar oud. De metro zet zich in beweging en het jongetje slaat een arm voor zijn ogen en huilt, terwijl zijn vader luid iets tegen hem roept door de deur heen. Uit de emotie in zijn stem maak ik eruit op dat hij zijn zoon zegt dat hij moet blijven waar hij is en dat hij snel weer terug is, of iets dergelijks. Intussen zit de vaart er alweer goed in en ligt het perron alweer tientallen meters achter ons. Het echtpaar in de metro staat wat zenwuachtig te wachten tot het volgend station. Ik denk nog: Laat dan ook je kind eerst instappen... Maar goed, dit kan natuurlijk ieder- een overkomen. In gedachten ga ik naar het jongetje met zijn arm voor zijn tranende ogen op het perron. Deze middag heeft voor hem alle ingrediënten voor een situatie waar hij zijn leven- lang aan terug zal denken, als het al geen trauma wordt. De metro stopt en twee bezorgde ou- ders rennen naar de trap, om aan de andere kant de metro terug te kunnen nemen. Volgende metro over 5 minuten, geeft het bord aan. Ik merk dat ook ik onrustig word. Dat arme joch. Ik reis verder. Het zal wel goedkomen. En als ik uit de metro stap in Spijkenisse neem ik dan ook maar aan dat ze intussen alweer met elkaar herenigd zullen zijn.