Op mijn werk is een collega zwanger, en dat is leuk. Zij vindt het in ieder geval heel erg leuk en dat is maar goed ook. Deze week waren er foto's van de echo om te laten zien. Okee, ik geef toe dat ik ook zeer trots over Rik vertel aan iedereen die het maar horen wil, maar zij kan er ook wat van. Iedereen werd de afgelopen dagen door haar gestalkt met de foto's. Hun kindje heeft de werktitel "Henkie" meegekregen. Nieuwsgierig? Hier zijn de foto's te zien. Leuk hoor !!

Vandaag ben ik voor de zaak een dagje in Lelystad. We gaan daar testen hoe we back-ups van de servers terug kunnen zetten en of we die back-ups wel goed maken. Leuk om eens te zien/doen maar het betekent ook heel veel wachten. Bij 1 zo'n server duurt deze actie al 3 uur om alles terug te zetten en in die tijd kun je alleen maar wachten.

Gisteren uit eten geweest met een oud-collega in Rotterdam, bij Bazar. Goed en betaalbaar eten in een prettige sfeer. Helaas kreeg deze avond een vervelend staartje toen ik, eenmaal terug op het metrostation van Spijkenisse, mijn fiets niet meer aantrof. Gejat dus! Heel erg balen, want het was een nieuwe fiets, een half jaar oud, zomaar weg. Hij stond goed op slot en een tweede slot zat er ook nog op. Daar sta je dan, je gelooft het niet, je kunt niets, boos worden lost niets op kortom: je staat machteloos te beseffen dat je fiets door één of andere gewetenloze idioot is meegenomen. Ik ga nog wel aangfite doen, al heb ik er weinig vertrouwen in dat dit tot "de aanhouding" van mijn fiets zal leiden.

Bij Whot vind je een mooie uitleg waarom we vandaag en (bijna) iedere 4 jaar een dag extra hebben.

Vanmorgen las ik in een bijlage bij het AD over The Blue Carpet, een met blauwe tegels van tapijt bedekt plein in de Engelse stad Newcastle. Aan de randen van het plein ligt het tapijt tegen de muren op, alsof het te groot is, ook de bankjes en palen op het plein zijn heel mooi gemaakt. Ik had hier nog niet eerder van gehoord en vond het heel mooi gemaakt. De kunste- naar die dit heeft bedacht heet overigens Thomas Heatherwick.

Ik doe ook mee aan de actie Save Disney. We kunnen toch niet toekijken hoe het Disney-concern naar de kloten geholpen wordt door verkeerd management? Meer info bij Michiel.Waar zal ik hem eens gaan opplakken?

Nu ik dus bezig ben met mijn cassette's omzetten naar mp3, heb ik gisteren alle dozen voor de dag gehaald waar nog wat tapes in zaten. Speciaal voor de foto heb ik ze allemaal even uitgestald. Ik heb dus nog wat te doen de komende dagen.......weken......jaren?

Op de meeste staan uitzendingen van mijn Twickelstad FM tijd. Toen kocht ik gewoon voor iedere uitzendingen nieuwe cassette's. Maar ik vond ook nog bandjes uit de tijd dat ik op mijn slaapkamertje een radio-studio'tje had en alleen voor mezelf draaide (dat was tussen mijn 12e en 16e jaar).

Ook was daar mijn eerste 'optreden' op de landelijke radio, op Hilversum 2 om precies te zijn. Dit was in februari 1984, toen ik 13 was, in het Vara-programma 'Hallo hier Hilversum' waar kinderen de kans kregen hun eigen programma samen te stellen. En je kwam veelvuldig aan het woord doordat je geinterviewd werd door Letty Kosterman en Hans Zoet. Ik hoorde dit programma 1 keer en vond het wel interessant en nadat het adres (postbus 175, 1200 AD, wie kent het niet) genoemd werd ging ik een brief schrijven. Mijn verbazing was dan ook groot dat ik 2 weken later al mee mocht doen. Nadat ik een lijstje met leuke plaatjes had ingeleverd moest daar nog wel wat aan bijgeschaafd worden, deze muziek was iets te populair voor Hilversum 2, maar uiteindelijk was ook ik tevreden. Het was zaterdagmorgen 7 uur en de eerste plaat (Clint Eastwood & General Saint met Stop that train) werd gedraaid. Ik hoor Letty Kosterman tijdens de plaat nog zo tegen Hans Zoet zeggen "Ik vind dit geen plaat om mee wakker te worden, hoor". Daar zit je dan, apetrots dat jij die plaat hebt uitgezocht en krijg je zo'n opmerking.

Maar goed ze hebben erg veel moeite met me gehad, ik was en ben nog steeds niet een makkelijke prater (klinkt raar als je weet dat ik zelf DJ ben geweest maar toch is het zo , en ze moesten het dan ook vaak doen met een ja of nee als antwoord. Zelf erger ik mij wild als ik dit programma weer hoor aan mijn Twentse accent en aan mijn piep (kinder)stemmetje. Niet dat ik een hekel heb aan het Twentse accent, maar wel als je dat ergens op een landelijke zender hoort. Toen ik later zelf radio programma's maakte heb ik het grotendeels afgeleerd maar een westerling zal het altijd horen.

In dit programma mocht je ook een gast uitnodigen die je dan telefonisch mocht interviewen, ik had gekozen voor Harry Vermeegen en toen ik hoorde dat die niet kon voor Frank Boeijen. Op de dag zelf hoorde ik dat die ook niet kon en dus had de redactie zelf iemand uitgekozen. Omdat ik in de brief had gezet dat ik computeren (lees spelletjes spelen) leuk vond hadden ze de organisator van een computerkamp uitgenodigd, daar had ik dus helemaal niets mee en zou ook absoluut niets voor mij zijn. Ik wist dan ook geen zinnige vraag te verzinnen en heb de redactie toen maar wat laten verzinnen en Letty en Hans hebben het grootste gedeelte voor hun rekening genomen. Al met al kon ik niet echt van een geslaagde uitzending spreken, maar wel een zeer bijzondere ervaring!

Goed, terug naar de cassettes. Ik vond nog een aantal Grandmixen, ook nog een tweetal 'In de Mix' uitzendingen, daar was ik in die tijd helemaal lijp van en ging er dan ook voor mijn nest uit om 2 uur 's nachts. Verder heb ik het idee dat er ook nog wel een andere Curry en van Inkel uitzending bij tussen moet zitten. Mijn allereerste uitzending bij de Almelose Omroep Stichting, dit was destijds een piraat, die legaal wilde worden. Dat is uiteindelijk ook gelukt toen het werd gevraagd door het bestuur van de Lokale Omroep Almelo die toen op het punt stond te beginnen maar nog geen medewerkers had.

Tot slot zag ik nog een heleboel jingle cassette's. Bij de lokale omroepen waar ik gewerkt heb was geen geld voor dure Jinglemachines, dus werd alles maar met cassette-recorders gedaan, met als gevolg slecht klinkende jingles en vaak meer ruis dan wat anders. Ik kocht daar toen speciale cassettes voor, je kon ze krijgen in 30 seconden, 1 minuut, 2 minuten en 5 minuten als ik me niet vergis, er zat geen aanloop aan deze cassette's waardoor je de audio gelijk aan het begin kon zetten en terugspoelen voldoende was om de jingle weer 'scherp' te zetten. Maar juist door dat terugspoelen werd de tape erg snel slechter.

En ik wil dat allemaal nog opnemen, ik geloof dat ik gek word

Morgen weer werken...

Cool, Marc heeft eindelijk de naam van de girl on the copier: Michala-Z.

Op deze site meer foto's van haar.

Vanmiddag weer nieuwe kandidaten voor onze woning. Spannend!