Vanuit mijn werk heb ik veel te maken met problemen in de samenleving. Zo ook met het thema dat nu op allerlei manieren volop de aandacht krijgt van de overheid; huiselijk geweld. Tijdens wat speurwerk vandaag kwam ik dit boekje tegen:

"Een vrouw, een kind en een vuilniszak..."

Persoonlijke ervaringen van een aantal (ex)bewoners en kinderen van de Stichting Blijf van mÂ’n Lijf Zeeland zijn opgetekend in dit boekje. Aan de hand van tekeningen, gedichten en verhalen laten zij u op indringende wijze kennismaken met de gevolgen van huiselijk geweld, maar bovenal met de kracht die zij hervinden op weg naar een eigen leven. [Info]

Het sprak mij erg aan en het is maar goed dat de wetgeving gewijzigd zal worden, zodat niet de mishandelde vrouw en haar kind(eren) op de vlucht moeten voor de pleger van huiselijk geweld, maar dat de pleger uit het gezin wordt gehaald. Op die manier is er minder sprake van ontwrichting in een toch al moeilijke periode voor de betrokkenen. Hier zijn nog enkele interessante links: .... GoetFoud .... Netwerk Huiselijk Geweld .... Partnermishandeling ....

Ja, leg dat maar eens uit... betrapt!

Vandaag moest ik bij dúh Bank zijn voor wat informatie over mijn inboedel en woonhuisverzekering. Toen ik mijzelf via het kleine knopje meldde aan de deur van dúh Bank, sprong het licht op groen en stond ik vervolgens ruim 10 minuten te wachten. Aan de mini-balie werd een grote vrouw geholpen bij allerlei kleine zaken. Het viel mij eigenlijk al tegen dat er geen "bank-wezen" (steward of stewardes) op mij af kwam stormen die opdringerig doch vriendelijk aan mij zou vragen; "waarmee kan ik u van dienst zijn meneer... kopje koffie meneer... gaat u daar even zitten dan komt er zó wel iemand bij u meneer..." Vandaag niet. Uiteindelijk belandde ik op de bank van dúh bank en kwam er een streng kijkende vrouw op mij af; bent u aan de beurt? Komt u maar mee... Braaf loop ik achter dit loeder aan maar het irriteert me al meteen dat dit mens veel gewichtiger doet over haar functie dan nodig is. Ik leg haar uit dat ik binnenkort een pakket-verzekering moet wijzigen omdat we gaan verhuizen. Ik vraag haar om een offerte op basis van de nieuwe ge- gevens zodat we kunnen bepalen of we het hele zaakje omzetten, of stopzetten en elders ons goedkoper laten verzekeren. Die vraag was eigenlijk al fout, want ze vroeg streng om mijn legetimatiebewijs. Alsof ik uit zou zijn op bedrijfsgeheimen, want wáárom moet ik mij legeti- meren voor een offerte-aanvraag? De bitch van dúh Bank moet erkennen dat de gegevens op mijn rijbewijs kloppen en vraagt vervolgens semi-vriendelijk mijn bankpasje om de zaak te kunnen bekijken. Ik blijf me irriteren aan de gemaakte manier van vriendelijk-doen, de weke, pluizige manier van praten waarop de "bank-wezens" lijken te worden geseleceteerd. Ineens doorzie ik het spel; ze zijn helemaal níet vriendelijk of zo persoonlijk in het kontakt maar ze acteren en verkopen slechts een veelal ondoorzichtig saai product. De offerte ligt intussen hier op tafel, maar mijn besluit is intussen al genomen; dúh Bank is weer een pakket-verzekeraar armer. Dus mensen, kijk uit en laat je niet beetnemen door die "bankwezens" met hun thee of capuccino en de emotie-loze teksten en de onechte belangstelling. It's all about the money...

Zó werkt het dus... Plus nuttige tips over do's and dont's met de voorhuid. Handig!

Ook ik heb de laatste dagen de Olympische spelen wel eens aanstaan. Er wordt ook veelvuldig aandacht besteed aan Judo. Onze landgenoot Elco van der Geest versloeg de olympisch- en wereldkampioen Kosei Inoue, dat is al een hele prestatie maar uiteindelijk kreeg hij geen medaille.

Ik vind het maar een maffe sport. Ik heb er even naar gekeken en geprobeerd er wat van te snappen maar nee hoor. Allereerst hebben ze van die vreemde jasjes aan die ze constant lopen dicht te trekken met de band die ze dragen. Bij de minste of geringste beweging gaan die jasjes alweer open hangen en moeten ze ze weer rechttrekken. Als ze die dingen nu eens uitdeden of er knopen aanmaakten of een rits waren ze al van heel wat problemen verlost, lijkt mij. Dan is er de puntentelling er wordt gesproken over ippons en yuko maar vraag me niet wat het inhoudt. Soms valt 1 van de 2 op een bepaalde manier waarna de wedstrijd in 1 klap afgelopen is, ik niet snap...... Kortom niet bepaald aantrekkelijk om te doen, laat staan naar te kijken.

Reizen per openbaar vervoer levert mij steeds meer frustraties op, en ik ben daarin niet alleen. In Vlaardingen draaien ze nu een soort tropenrooster waardoor er plotseling 3 bussen per uur rijden op een traject waar eerst nog iedere 10 minuten een bus voorbij kwam. Pas opende de chauffeur zijn deuren en een vrouw stapte in en uitte haar frustratie door tegen hem te roepen dat hij moet zorgen dat hij op tijd is, omdat mensen te laat op hun werk komen. Gelijk had ze, want er was zeker sprake van "te laat zijn" waarbij de busbestuurder er niets aan deed om de tijd in te halen, maar juist met een slakkengangetje over de busbaan suisde. Soms sta ik bij de halte op Vijfsluizen te wachten op bus 55 en dan komt hij gewoonweg niet opdagen en valt de rit blijkbaar door onverklaarbare reden uit, terwijl er tegenwoordig dus zelfs maar 3 x per uur een bus rijdt. Ik denk er steeds sterker over om een klacht in te dienen bij de busmij RET. Vandaag weer zoiets; de bus komt nog redelijk op tijd langs de halte bij mijn werk. De bus- hufter rijdt alsof hij likdoorns, een gebroken teen en een schimmel-infectie tegelijk heeft, want het gaspedaal wordt niet ingetrapt en de snelheid komt niet boven de 25 km per uur geduren- de het grootste deel van de rit. Ze nemen het woord tropen- of vakantie- rooster volgens mij nét even iets té letterlijk, die aso's. Want wat is het gevolg; ik zie op Vijfsluizen mijn metro rich- ting Spijkenisse al vertrekken, precies als wij er bijna zijn. Ook de metro werkt deze dagen met een 'summer-chill-rooster' zodat ik ruim een kwartier op de volgende metro kan wachten. De frustraties lopen op en verdenk menig busdriver van narcistische trekken, dus dat hij of zij het expres doet; lekker klantje pesten en laten zien wie hier de baas is... "Jij haalt die metro niet hoor mannetje, moet jij opletten..." Nee, vanaf 15 september a.s. woon ik gelukkig in Gouda, en ga ik met de trein naar het werk. Wel gewaagd, maar ik verwacht daar toch wat meer van.

Vandaag las ik op mijn werk een stukje over de geschiedenis van de Amerikaanse Presidenten. Daarbij stond een opsom- ming van alle doodsoorzaken van de lijst met Presidentsnamen, de leeftijd en het jaar van overlijden. Zo is bijvoorbeeld James K. Polk tijdens zijn ambtsperiode in 1849 overleden aan Cholera. Hij werd slechts 53 jaar. Ook komt moord meerdere keren in de lijst voor als doodsoorzaak van voormalige Amerikaanse Presi- denten. Op deze site vind je nog meer informatie.

Denk je wanneer je zo'n 800 kilometer van huis bent dat je dan geen last meer hebt van wespen, blijkt het daar nog een tikkeltje erger te zijn. Het eerste wat we dan ook deden was een vliegenmepper kopen. We stonden met onze stacaravan (tegenwoordig Mobile Home genoemd) vlakbij een bos en daar blijkt naast wespen nog meer ongewenst ongedierte te wonen (joh ). Ik hoorde plots een heel laag en hard zoemend geluid (zoek dekking), vliegt er ineens een wesp, maar dan 4 keer zo groot, naast me, kortom horzels. En dat lijken me al helemaal geen fijne beesten. Er is me ooit verteld dat een steek van een horzel dodelijk kan zijn maar hier lees ik nu dat ze juist niet steken, wie moet ik nu geloven? Verder zoekend op het net vind ik hier het antwoord, het blijken dus geen horzels te zijn maar Hoornaars. In de wespenvangers bleek er 1 te zitten die er op de 1 of andere manier toch weer uit wist te ontsnappen. Deze was echter al besmeurd met de limonade siroop zodat hij niet of nauwelijks kon vliegen. Ik heb toen maar hard geslagen met de vliegenmepper waardoor deze in 3 stukken knapte. Ik heb 2 stukken terug kunnen vinden, de kop + bovenlichaam en een klein stukje onderlichaam. Daarbij heb ik een dode wesp gepakt en deze naast de kop gelegd (voor de foto). Je ziet dat de kop + bovenlichaam al net zo groot is als de hele wesp, brrrrr.

Bij nadere bestudering van de wespenvanger bleken er nog zo'n 3 (overleden) hoornaars tussen de andere wespenlijken te liggen. Oh ja, moet je eens kijken wat 30 hoornaars met 30.000 bijen doen.

Ik, overgewicht...? Nee hoor, maar wel wat te zwaar... En jij dan?????

Mensen vragen mij wel eens; Zou je eigenlijk niet terug willen keren naar Almelo? Voor mij is dat heel helder: Nee, nee, nee, (sorry René maar die bril staat écht niet) en nog eens nee !!


Overeind blijft natuurlijk wel de slogan van Herman.