Het was een hot item op een aantal weblogs, wat was je allereerst gekochte single? Ik wou er eigenlijk niet aan meedoen omdat ik mijn woordje al bij Tante Neel had gedaan maar toch bleef het onderwerp door mijn hoofd spoken. Ik heb besloten om er nu ook maar over te schrijven en dus mee te doen aan het Log Shoppen.

Toen ik ongeveer zo'n 30 singles had wilde ik ze gan organiseren. Ik heb toen op elk single-tje een nummertje gezet. Dit hield ik vol totdat ik er zo'n 100 had maar kwam er toen pas achter dat dat helemaal niet zo handig was (je zoekt je een ongeluk), vanaf toen heb ik ze op alfabetische volgorde in mijn platenbakken gezet en heb ze tot op de dag van vandaag nog zo geordend staan. Ik draai ze niet meer en kijk er ook nauwelijks meer tussen.

Toch doe ik dat, zoals nu, af en toe nog wel eens. En dan merk je dat er bij die aanblik van die hoesjes altijd weer bepaalde herinneringen boven. Oh ja, 'toen ik die kocht stonden we daar en daar met de Drive-in Show' of dat je nog precies weet in welke winkel je die plaat hebt gekocht enz.

Ik zat mezelf eens te bedenken wat nu mijn eerst gekochte was en dat moet Jean Michel Jarre zijn met Equinoxe pt5, ook dacht ik dat Fay Lovsky met Automatic Pilot wel eens de eerste kon zijn geweest. Vanavond kwamen Stars on 45 met Stars on 45, de Kinks met Lola en Kiss met Sure know something ook weer in mijn gedachten. Ik heb ze erbij gepakt en als ik naar de nummertjes kijk dan moet de volgorde van nummering ook de volgorde van aanschaffen zijn (dat had ik overigens niet verwacht):

1. Jean Michel Jarre - Equinoxe pt5 (1979)
2. Kiss - Sure know something (1979)
3. Stars on 45 - Stars on 45 (1981)
4. The Kinks - Lola (live, 1980)
5. Fay Lovsky - Automatic Pilot (1982)

Ik vraag me trouwens af wat er met dat hoesje van Stars on 45 is gebeurd. Die is origineel zwart. Ik kan zien dat ik er druk mee aan het knippen en plakken ben geweest maar dat heb ik vast niet gedaan omdat ik wit veel mooier vind dan zwart. Ik weet het echt niet meer....

Toch vreemd dat mijn kinderen hier waarschijnlijk nooit meer wat mee zullen doen. Tenzij 1 van hen vinyl verzamelaar wordt, het zou zomaar kunnen

Verder had Whot het in zijn log nog over die dunne (als papier) vinyl plaatjes die vaak als promotie materiaal dienden. Daar heb ik er ook nog een paar van gehad, 1 die ik uit mijn kindertijd nog goed kan herinneren was die van Chocomel, een geel singletje was dat. Als je die opzette hoorde je de reclamemuziek van Chocomel. Ad Visser sprak het ding in en zijn eerste zinnen waren: "Awel awel awel, dat was weer een swingend nummer van Chocomel, je kent het vast wel van de televisie en volgens mij heb je ook behoorlijk meegebruld. Nou da's dan ook precies de bedoeling want als je nu........." Ongelooflijk dat ik dat na 25 jaar nog steeds weet :D

Ondertussen heb ik die Flexi-discs niet meer, ik heb er nog 1. Die kreeg je in 1983 bij de Union of the Snake van Duran Duran. Hierop staan fragmenten van ander nummers van hen: 'Girls on Film', 'Rio', 'Hungry like the wolf', 'Save a prayer' en 'The Chauffeur'. Nou vraag ik me af: "Is dit echt wel zo'n uniek exemplaar of heeft iedereen die?" aangezien deze er volgens de hoes maar tijdelijk bijzat?

Dat doe je toch niet? Hoe durven ze? Dat juweeltje van Steve Winwood - Valerie ge(mis)bruiken voor een 10 in een dozijn houseplaat. Hup, in de 'overige' categorie, die wordt hier thuis dus niet gedraaid!

Overigens is de video wel 'lekker' (scroll bij news naar '28th Aug 04')

Na het zien van die video moest ik ineens weer aan die commercial denken waarin dat ventje centraal staat die op ballet zit, terwijl zijn vrienden daar maar niets van snappen......

Vorige week zaterdagmorgen tussen 5 en 6, toen we onderweg waren, had ik 3FM erop staan alwaar Albert-Jan inviel en een alleraardigst nummer draaide van Chicago. Ik wilde de titel onthouden maar vergat het al snel weer. "Ach," dacht ik, "dat zoek ik wel na in de 3FM playlist", maar helaas hij staat er niet tussen. Het had zo'n goeie service kunnen zijn, maar blijkt nog niet echt te werken (de uren tussen 6 en 9 staan er bv niet eens in). Eens kijken of een mailtje sturen helpt......

En ik werd al zo moe van dit nummer...

Leuke muziekkwis waarbij je aan de hand van getekende figuurtjes moet raden om wie het gaat. Ik ben er nog niet zo heel goed in, 1710 punten bij de eerste keer proberen. Maar wie de neuk moeten deze mannetjes voorstellen?

via

Altijd al bootlegs willen hebben van jouw fa- voriete band of artiest. Hier vind je heel veel, maar geen Eddy Wally geloof ik. Dat is nou weer jammer.

Thuis draait mijn computer 24 uur per dag en 7 dagen per week muziek. Dit wordt allemaal automatisch uitgevoerd. Ik heb mijn mp3'tjes in enkele categorieen ingedeeld, oldies A, B en C, Current A, B en C, Recurrent A, B en C, Nederlandstalig A, B en C enz. In de A categorie staan wat mij betreft de beste nummers en in C de wat mindere.

Het programma Station Playlist Creator stelt iedere dag voor ieder uur een nieuwe lijst samen in een format zoals ik die zelf heb ingesteld. Deze wordt daarna op het hele uur in Winamp geladen. In Winamp heb ik een aantal plug-ins geinstalleerd. Zo draait er Sound Solution voor de sound-processing, SqrSoft Advanced Crossfading voor de mooie overgangen van de nummers zodat er geen stiltes vallen en nog een extra compressor/limiter, Audiostocker Pro, zodat ik zeker weet dat alle nummers even hard klinken. En dit klinkt echt vet!

Via een zender en ontvanger kan ik het geluid van mijn computer, die op zolder staat, beluisteren door mijn stereo in de woonkamer.

Michiel heeft mij hiervoor helemaal enthousiast gemaakt nadat hij hierover in maart 2001 een artikel in de Computer Idee schreef. Ik had je graag de scans van het artikel willen laten zien maar kom er net achter dat ik afgelopen januari ietst te veel opgeruimd heb.
Als het mooi weer is neem ik de ontvanger wel eens mee naar de schuur waar een versterker en luidsprekers staan zodat ik er in de tuin ook naar kan luisteren. Nu heb ik een categorie 'zomer' met daarin nummers als Bamboleo van de Gypsy Kings, Elli Medeiros met A Bailar Calypso enz. Deze categorie voeg ik vaak al in mei, als de eerste warme dagen zich aandienen, toe. Dat had ik dit jaar nog niet gedaan en had het ook nog niet gemist. Afgelopen zaterdag dacht ik er pas aan (meer dan 2 maand later), en ik zit nog te twijfelen of ik het dit jaar uberhaupt wel doe. Ik zit nl niet zo te wachten op dit soort muziek met dit weer en of het nog beter wordt????? Ik heb mijn zinnen nog gezet op augustus zoals de meesten in de poll hebben gedaan.

Hoe een toeval dat mijn 24/7 radiostation net zowaar een vergelijkend platenonderzoek uitvoerd: eerst een oldie A (en in die categorie heb ik zo'n 5000 nummers staan) Kenny Loggins met 'This is it' direct gevolgd door de nieuwe singel van Jim met dezelfde titel.

O ja, de playlist van mijn prive-radiostation vind je hier (niet dat je er veel aan hebt aangezien je het nergens kunt beluisteren, maar toch . Zoals je ziet heb ik een zeer breede muzieksmaak en daarover in een volgend log meer.

Wet Wet Wet is weer bij elkaar. Na 7 jaar van afwezigheid hebben zanger Marti Pellow en de 3 andere bandleden de koppen weer bij elkaar gestoken. Een nieuwe single en een 'best of' cd verschijnt in november. In december geeft de band 11 concerten.

Wet Wet Wet ging in 1999 na een ruzie uit elkaar, daarna spraken de bandleden elkaar 5 jaar niet meer. Aanleiding waren de geruchten over een heroineverslaving van Pellow.

Het eerste optreden hebben ze inmiddels gegeven in een Londense club. (via)

Op 18 juni j.l. kreeg volgens deze site David Bowie een lolly in zijn oog tijdens een optreden in Noorwegen.

Het lijkt ge-foto-fucked maar men beweert dat dit niet het geval is. Kijk en oordeel zelf!

Kijk ik vanavond naar een deel van de televisie-registratie van Pinkpop en zie ik daar de Sugababes optreden. Nu weet ik dat er al hevige discussies zijn geweest of deze meidengroep wel thuis hoort op een festival als Pink- pop. Het antwoord is: Nee! Natuurlijk trekt hun optreden jonge mensen, en dat is wel toe te juichen, maar thuishoren in deze line-up, nou neuj. Wat mij echter wél opvalt (als ze er dan tóch zijn) is hun volume. Ik doel hier niet op het stemgeluid, maar op het wérkelijke "vleeschelijke" volume
van de dames, waarvan ik het mij toch anders had voorgesteld. Die blonde gaat nog wel, de zeer donkere nog nét, maar die meid er tussenin steelde de show met haar lage, lelijke jeans, met daarover haar volle buik, hevig schommelend on stage. Helaas dacht de cameraman regelmatig in te moeten zoomen op deze lustige vetrollen. Toch wil ik het niet veroordelen, al denk ik dat wanneer je jezelf tot publiek bezit maakt, je er ook goed uit moet zien. Misschien is hier sprake van een anti-depressiva-buikje, je hoort zo vaak dat zulke meiden eigenlijk helemaal niet happy zijn ondanks het grote succes.... pjuke. Een prozacje is dan snel voorgeschreven. Ach, ze deden het verder niet eens zo heel beroerd. Maar waar zijn die drie meiden die er ooit zo uitzagen?