Een jaar of 15 geleden kocht ik een parkiet. Ik noemde hem Pino. Omdat mijn moeder veel overdag thuis was zorgde zij er over het algemeen voor en omdat ze er ook veel tegen praatte begon Pino op een gegeven moment ook te praten. Je moest wel een beetje de klank herkennen, maar als je het vaker hoorde dan hoorde je gewoon goed wat ie zei. Mensen die niet zo vaak kwamen hadden er wel moeite mee. Natuurlijk was het nog lang geen papegaai kwa taalgebruik maar ik vond het wel fantastisch om te horen wat zo'n klein beestje allemaal kon zeggen.

Bij Rick zag ik een filmpje van een grijze Roodstaart Papegaai, en dan sta je pas echt versteld wat die beesten allemaal kunnen....