En dan ben je zomaar ineens 42 ! Het voelt natuurlijk niet anders dan gisteren maar eerlijk gezegd besef ik mij wel plotseling dat de route richting de 50 nu écht is ingezet. En dat klinkt dan best wel weer "op leeftijd...." Maargoed, tegen die tijd loopt mijn dochter alweer tegen de 20 en zijn de jongsten volop aan het puberen. In die verhouding klopt het dan wel weer. En altijd rond deze tijd denk ik weer aan de sepsis die ik had, zes jaar geleden, precies rond mijn verjaardag. Het was blijkbaar nog niet mijn tijd, toen. Hopelijk volgen er nóg eens 42 jaar, moet toch kunnen?! Iedereen dank voor de mooie en lekkere kado's en natuurlijk ook de lieve kaarten. En (meelezende) tante Ans (uit Engeland); thanks for the nice birthdaycard!